پژوهشگران دانشگاه پردیو(Purdue University) ایالات متحده آمریکا در مطالعه اخیرشان موفق به توسعه یک حسگر پوشیدنی ارزان و قابل اطمینان شده اند که می تواند جان بیماران را نجات دهد.

تاکنون ابزارهای پوشیدنی بسیاری ابداع شده اند که یا روی دست شبیه به ساعت مچی قرار می گیرند، یا روی پوست شبیه به تاتو حک می شوند و یا مثل عینک روی چشم قرار می گیرند که همه و همه سعی دارند میزان سلامتی مان را ارزیابی کنند و به ما کمک کنند که وضعیت بدن مان را شناسایی کنیم و برای بهبود آن بکوشیم.

محققان حسگر قابل کاشت و زیست سوختی طراحی کرده اند که انرژی مورد نیازش را از قند بدن انسان می گیرد و می تواند سیگنال های بیولوژیکی بدن را برای تشخیص بیماری ها مانیتور کند.

پژوهشگران دانشگاه نیویورک از یک برنامه مبتنی بر هوش مصنوعی برای تشخیص سرطان ریه استفاده کنند.

یک استارت آپ از دانشگاه کمبریج نوعی گجت پوشیدنی مقرون به صرفه مخصوص قلب ساخته که بر عملکرد قلبی عروقی نظارت می کند.

یک دانشمند سوری در مؤسسه فناوری ماساچوست یا MIT فناوری ای را توسعه داده است که می تواند با کمک سیگنال های رادیویی و یادگیری ماشینی، حتی ورای دیوارها هم روی سلامتی کاربرش نظارت داشته باشد.